معنی غلط دادن در لغت نامه دهخدا

در مغلطه انداختن. (آنندراج). به غلط افکندن. به اشتباه انداختن. فریفتن. گمراه کردن:، چو گل گر خرده ای داری خدا را صرف عشرت کن، که قارون را غلطها داد سودای زراندوزی.، حافظ

معنی غلط دادن در لغت نامه دهخدا

غلطانیدن. غلتانیدن. گردانیدن بر روی خود. گردانیدن به پهلو.، - غلط دادن آواز، تحریر صوت. ترجیع. در گلو گردانیدن آواز

معنی غلط دادن در فرهنگ لغت هوشیار

غلتانیدن، یا غلت آواز. بگردانیدن آواز ترجیع صوت تحریر. باشتباه انداختن در غلط افکندن

معنی غلط دادن - جستجوی لغت در جدول جو

غلط دادن

لغت نامه دهخدا

غلط دادن

لغت نامه دهخدا

غلط دادن

فرهنگ لغت هوشیار

غلط کردن

خطا کردن، به خطا رفتن، اشتباه کردن

فرهنگ فارسی عمید

صلا دادن

آواز دادن مردم را برای طعام خوردن یا انجام دادن کاری، خواندن و دعوت کردن به چیزی یا امری، برای مثال کمر بستم به عشق این داستان را / صلای عشق در دادم جهان را (نظامی۲ - ۱۱۹)، صلا زدن، صلا گفتن، صلا دردادن

فرهنگ فارسی عمید

غسل دادن

شستشو دادن، شستن، غسلی که در آن بدن میت طبق دستور شرع و با شیوۀ خاصی ابتدا سر و گردن، بعد طرف راست و سپس طرف چپ بدن شسته می شود

فرهنگ فارسی عمید

غلت دادن

کسی یا چیزی را در روی زمین از یک پهلو به پهلوی دیگر گرداندن، غلتانیدن

فرهنگ فارسی عمید

غصه دادن

کسی را اندوهگین ساختن

فرهنگ فارسی عمید

غره دادن

فریفتن، حیله کردن، فریب دادن، کلک زدن، تنبل ساختن، گول زدن، دستان آوردن، نارو زدن، سالوسی کردن، مکر کردن، ترفند کردن، تبندیدن، اورندیدن، پشت هم اندازی کردن، گربه شانه کردن، خدعه کردن، غدر کردن، مکایدت کردن، شید آوردن، حقّه زدن، چپ رفتن، کید آوردن، غدر داشتن، غدر اندیشیدن، نیرنگ ساختن

فریفتن، حیلِه کردن، فَریب دادن، کَلَک زدن، تُنبُل ساختَن، گول زَدَن، دَستان آوَردَن، نارُو زَدَن، سالوسی کَردَن، مَکر کَردَن، تَرفَند کَردَن، تَبَندیدَن، اَورَندیدَن، پُشتِ هَم اَندازی کَردَن، گُربِه شانِه کَردَن، خُدعِه کَردَن، غَدر کَردَن، مُکایِدَت کَردَن، شَید آوَردَن، حُقِّه زَدَن، چَپ رَفتَن، کَید آوَردَن، غَدر داشتَن، غَدر اَندیشیدَن، نِیرَنگ ساختَن

فرهنگ فارسی عمید

غل دادن

(دَ خَ تَ)

غلطانیدن چیزی مدور در سطحی، یعنی برروی خود به حرکت آوردن. غلطانیدن چیزی گرد یا استوانه ای با زخم و ضربتی. غلت دادن: غل دادن یک گلوله

لغت نامه دهخدا

غله دادن

(دَ گُ تَ)

دادن گندم و جو و ارزن و امثال آن. دادن غله. غله کردن، کرای سرای و کلبه و کاروانسرا و جز آن را دادن. رجوع به غلّه شود:
فراز گنبد سیمینش بنشستم به کام دل
ز زر و سیم گنبدرا به کام او دهم غله.
عسجدی.
- غله بازدادن، سود دادن. بهره مندکردن:
صحبت چو غله نمیدهد باز
جان در غله دان خلوت انداز.
نظامی

دادن گندم و جو و ارزن و امثال آن. دادن غله. غله کردن، کرای سرای و کلبه و کاروانسرا و جز آن را دادن. رجوع به غَلَّه شود:
فراز گنبد سیمینش بنشستم به کام دل
ز زر و سیم گنبدرا به کام او دهم غله.
عسجدی.
- غله بازدادن، سود دادن. بهره مندکردن:
صحبت چو غله نمیدهد باز
جان در غله دان خلوت انداز.
نظامی

لغت نامه دهخدا

غلت دادن

(دَ خوَ / خُ دَ)

غلتانیدن. غلطانیدن. غلط دادن.
- غلت دادن آواز، تحریر. ترجیع صوت. بگردانیدن آواز. نغمه زدن در آواز. ترنم کردن

لغت نامه دهخدا

غلط داشتن

مت داشتن لغزش داشتن نادرستی داشتن در گفتن خواندن یا نوشتن اشتباه داشتن: املای تو پنج غلط دارد

معنی غلط دادن - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما